Na ulicach Chennai rzadko można spotkać
kobietę przebywającą w towarzystwie mężczyzny. Jeśli już takową parę widać to
nie trzymają się za ręce, nie wspominając o delikatnym okazywaniu sobie uczuć.
Autobusy podzielone są na lewą stronę dla pań i prawą dla panów, pociągi mają oddzielne
wagony dla kobiet. Takie rozwiązanie ma na celu chronić kobiety przed
mężczyznami, którzy mogliby je ‘rozbierać wzrokiem’ lub, co gorsza, dotknąć.
W tygodniu dużo czasu spędzam z Annie z
którą współpracuję. Jednym z tematów naszych rozmów było małżeństwo. Większość
małżeństw w Indiach zostaje zaaranżowanych.
Rodzice zaczynają szukać przyszłego męża dla swojej córki, gdy ta ukończy 18 rok życia (w Indiach jest zakaz zawierania małżeństwa gdy nie ma się ukończonych 18 lat, ale rzeczywistość bywa różna), dziewczyna nie studiuje (chyba, że studiuje to po ukończeniu studiów) i nie ma partnera tzn. „chłopaka” którego rodzice akceptują (akceptacja oznacza, że rodzice w przyszłości godzą się na małżeństwo córki z owym partnerem). Przed zawarciem małżeństwa para nie mieszka razem, a czas spędzany razem jest ograniczony.
Rodzice zaczynają szukać przyszłego męża dla swojej córki, gdy ta ukończy 18 rok życia (w Indiach jest zakaz zawierania małżeństwa gdy nie ma się ukończonych 18 lat, ale rzeczywistość bywa różna), dziewczyna nie studiuje (chyba, że studiuje to po ukończeniu studiów) i nie ma partnera tzn. „chłopaka” którego rodzice akceptują (akceptacja oznacza, że rodzice w przyszłości godzą się na małżeństwo córki z owym partnerem). Przed zawarciem małżeństwa para nie mieszka razem, a czas spędzany razem jest ograniczony.
Annie wymieniła cztery
kategorie, którymi kierują się rodzince przy wyborze partnera:
1. Religia
2. Przynależność do kasty (następuje
automatycznie przez urodzenie. Jeśli wzbogaci się lub utraci majątek to jego przynależność
do kasty nie zmienia się).
3. Zawód
4. Charakter, osobowości
Gdy partner zostanie już
wybrany rodzie muszą ofiarować mu dowry – rodzaj zapłaty. Najczęściej są to
pieniądze, ale może to być również dom, auto, droga biżuteria (co zięć sobie
zażyczy). Dawry jest nielegalne w Indiach, ale dalej jest wszechobecne ponieważ
jest to związane w tradycją indyjską.
Annie ma 22 lata i gdyby
nie studiowała to rodzice rozglądaliby się za przyszłym mężem dla niej. Dziewczyna uzgodniła z rodzicami, aby poczekali jeszcze rok i wtedy będzie gotowa, żeby jej małżeństwo
zostało zaaranżowane. Mimo, że jest katoliczką to obyczaj który panuje w
Indiach przeważa nad tym. Annie zdaje sobie sprawę, że może poznać swojego
męża w dniu ślubu albo kilka dni przed ale pozostawia swój los w rękach rodziców...
Źródło: Annie
Tamilnadu (stolica stanu:
Chennai) jest jednym z najbardziej konserwatywnych regionów w Indiach, dlatego
też inaczej może to wyglądać w regionach północnych, które są bardziej
liberalne i postępowe.
Train station |
Przedział dla kobiet |
Annie
Kobiety w Indiach
uwielbiają być fotografowane. Nie zdarzyło się jeszcze, żeby któraś
powiedziała, że źle wygląda.
|
Dzisiaj
odwiedziłam T.Nagar Bazar (Ranganathan Street). Jest to jeden z większych bazarów w Chennai. Jeśli czegoś się szuka to na pewno znajdzie się to właśnie tam. W końcu udało mi się kupić sari
w kolorze, który mi odpowiada.
Tnagar |
Samosa |
Poczułam magię świąt :-)